Školska slava Sveti Sava obeležava se uvek 27. januara. Povodom Savindana u školama se organizuju svečane priredbe i akademije, dodeljuju svetosavske nagrade i zahvalnice.
Kao školska slava Sveti Sava se slavi od 1840. godine, kada je to predložio Atanasije Nikolić, rektor Liceja u Kragujevcu. U odluci tadašnjeg Popečiteljskog prosveštenija, predstavnici državne i crkvene vlasti propisali su da se Sveti Sava proglašava za “patrona svih naših škola i da se najsvečanije proslavlja”.
Sve do 1945. godine slavljen je Sveti Sava, a tada je, odlukom vlasti ukinut. Kao školska slava Savindan ponovo je počeo da se slavi 1990. godine.
Školska slava Sveti Sava u školama i vrtićma
Povodom školske slave Svetog Save učenici užičkih srednjih i osnovnih škola, učenici škola u opštinama Zlatiborskog okruga, kao i mališani predškolskih ustanova priredili su programe u čast prvog srpskog arhiepiskopa, tvorca zakonodavstva i prosvetitelja.
Svetosavske zahvalnice grada Užica
Svetosavske zahvalnice grada Užica, a po odluci užičkog Gradskog veća, ove godine su dodeljene:
- Zvonislavu Popoviću profesoru mašinske grupe predmeta u Tehničkoj školi Užice,
- Vesni Lijeskić profesorki istorije u OŠ Dušan Jerković i
- Ivani Stanojević vaspitačici u Predškolskoj ustanovi Užice, vrtiću Iskra
Svetosavske zahvalnice se dodeljuju za doprinos kvalitetnom obrazovanju, vaspitanju i unapređenju obrazovno-vaspitnog rada, a na predlog kolektiva škole, Predškolske ustanove Užice i Aktiva direktora osnovnih i srednjih škola.
Uz zahvalnice povodom Savindana nagrađenima pripada i novčani deo u iznosu od po 50.000 dinara.
Svetosavska akademija Hrama Svetog Georgija i Užičke gimnazije
U organizaciji Hrama Svetog velikomučenika Georgija, koji uskoro slavi 180 godina postojanja i Užičke gimnazije, koja obeležava 185 godina od osnivanja u Narodnom pozorištu Užice upriličena je Svetosavska akademija. Akademiji su pored predstavnika Crkvene opštine Užice i redstavnika Grada prisustvovali profesori, nastavnici i učenici osnovnih i srednjih škola.
Najuspešnijim učenicima užičkih osnovnih i srednjih škola uručene su Svetosavske zahvalnice.
Nagrađeni su učenici osnovnih škola: Damjan Dubljanin, Magdalena Milivojević, Saša Sinđić, Sofija Arsenijević, Janko Kostadinović i Nikolina Tokmaković.
Svetosavske zahvalnice pripale su i srednjoškolcima: Urošu Eriću, Jelisaveti Stefanović Živojinu Tupajiću, Sunčici Terzić, Luki Gole, Mirku Šunjevariću i Aleksandri Žunić.
Učenici Osnovnoj školi „Nada Matić“ su izveli kratak dramski tekst „Moj junak Sveti Sava“, a učenici Užičke gimnazije i glumac Hadži Nemanja Jovanović predstavili su program „Zadužbinarimo“.
U holu Narodnog pozorišta, otvorena je izložba „Znameniti profesori Užičke gimnazije – Pavle Vujić, profesor i ratnik“, koju je pripremila istorijska sekcija profesora Budimira Radojičiča i učenika Užičke gimnazije.
O Svetom Savi
Rastko Nemanjić je najmlađi sin srpskog župana Stefana Nemanje. Rođen je 1169. godine, a 15 godina kasnije dobio je od oca deo države kojom je trebalo da vlada. Međutim, Rastko je otišao na Svetu Goru gde se zamonašio i dobio ime Sava.
Njegovim ustoličenjem za arhiepiskopa 1219. godine utemeljena je i samostalna Srpska pravoslavna crkva.
Zajedno sa ocem Stefanom, zamonašenim kao Simeon, Sveti Sava je osnovao Hilandar i izgradio još 14 manastira, postajući tako ktitor prve srpske duhovne zajednice na Svetoj Gori.
Sveti Sava je napisao tipik, po kojem se monasi moraju upravljati i vladati, a napisao je i žitije svog oca, prebodobnog Simeona.
Sveti Sava se smatra začetnikom srpske srednjovekovne književnosti pa je stoga i zaštitnik prosvetnih ustanova.
Izdvojio je najvažnije iz srpske tradicije, oplemenio je i povezao sa najvećim duhovnim i civilizacijskim dostignućima svog vremena. Veoma mlad, oko 1192. godine, otišao je u Svetu Goru gde se zamonašio u ruskom manastiru Sveti Pantelejmon.
U Nikeji je 1219. od vizantijskog cara Teodora Laskarisa i vaseljenskog patrijarha Manojla i Haritopula izdejstvovao autokefalnost (samostalnost) srpske crkve i srpsku arhiepiskopiju, za čije je središte odredio manastir Žiču.
Sveti Sava je umro 1235. godine u tadašnjoj prestonici Bugarske – Trnovu, na povratku iz hodočašća u Jerusalim, posle jedne diplomatske misije za Bugarsku arhiepiskopiju. Iz Trnova njegove mošti prenete su i sahranjene u manastiru Mileševa 6. maja 1237. godine.
Pogledajte i druge tekstove iz kulture, putopise i reportaže sa stranice Užicemedia.
