Gledaj me u oči! – Ovogodišnji je festivalski slogan. Kako organizatori ističu, ima dvostruko značenje – poziv na iskrenost, suočavanje sa istinom, ali i simbol poverenja i ljubavi. Te dve dimenzije prepliću se u predstavama koje će užička publika videti na ovogodišnjem festivalu.
U takmičarskom programu nalazi se šest predstava iz Srbije, Bosne i Hercegovine i Crne Gore:
Gledaj me u oči! – Program 30. Jugoslovenskog pozorišnog festivala
„Izuzeti“ – Narodno pozorište Sombor (Srbija)
Režija: Mia Knežević
Predstava o bolnoj temi nestalih beba, inspirisana svedočenjima roditelja koji decenijama tragaju za istinom. Kroz realističan pristup i upečatljive glumačke interpretacije, „Izuzeti“ progovaraju o nepravdi, ali i o neugasloj ljubavi roditelja prema detetu.
„Razbijeni krčag“ – Narodno pozorište Republike Srpske (BiH)
Režija: Tanja Mandić Rigonat
Klasik Hajnricha fon Klajsta u režiji Tanje Mandić Rigonat postaje priča o zloupotrebi moći i položaju žena u društvu. Odličan glumački ansambl prikazuje kako korupcija i licemerje podrivaju poverenje u pravdu i institucije.
„Ljubavnice“ – Kamerni teatar 55 (BiH)
Režija: Jovana Tomić
Adaptacija dela Elfride Jelinek koja prikazuje stvarnost žena iz manjih sredina, zarobljenih između egzistencijalnih ograničenja i želje za boljim životom. Predstava donosi snažnu društvenu poruku, ali i emotivnu istinu.
„Ućutkivanje Sokrata“ – Bitef teatar (Srbija) i Centar za kulturu Tivat (Crna Gora)
Režija: Nebojša Bradić
Filozofski, ali i savremeno aktuelan komad koji preispituje granice slobode mišljenja u svetu prepunom manipulacija i površnih osuda. Bojan Dimitrijević tumači Sokrata kao smirenog, ali nepokolebljivog tragača za istinom.
„Moje pozorište“ – Atelje 212 (Srbija)
Autor i režija: Boris Liješević
Autorska, intimna predstava u kojoj reditelj Boris Liješević preispituje sopstveni odnos prema umetnosti i prolaznosti. Kroz humor, autoironiju i emociju, predstava postavlja pitanje – šta pozorište danas znači umetnicima i publici.
„Heroj nacije“ – Nikšićko pozorište (Crna Gora)
Autor: Ivan V. Lalić, režija: Milan Nešković
Aktuelna komedija apsurda o uticaju medija na stvarnost i kolektivni identitet. Predstava kritički razotkriva moć medijske manipulacije i poziva publiku da „pogleda istini u oči“.
Ove godine na Jugoslovenskom pozorišnom festivalu neće biti predstava iz Hrvatske, iako su tri bile u opticaju. Kako navode organizatori, razlog su tehničke prirode i zauzetost ansambala.
Gledaj me u oči! U izveštaju XXX JPF selektorka Marina Milivojević Mađarev kaže:
– Pred nama je 30. Jugoslovenski pozorišni festival – bez prevoda. Ovaj lep jubilej treba da nam bude podsticaj da postavimo pitanje gde smo sada i šta smo sve postigli za tri decenije života ovog festivala – da se pogledamo u oči.
Rečenica „gledaj me u oči!“ ima u srpskom jeziku dvojako značenje. Ako onaj koji kaže „gledaj me u oči!“ to kaže osobi koja izbegava njegov pogled, ta rečenica onda znači suoči se sa mnom, govori mi istinu, ne beži, ne laži me!
Ali, ako onaj kome je upućena rečenica „gledaj me u oči!“ pogleda u oči onog ko to traži od njega, to onda znači da mu veruje i da ga voli. Taj pogled oči u oči može biti bolan, može biti strašan, ali može otkriti istinu i može biti najava duge, velike i iskrene ljubavi.
Mislim da svaka od odabranih predstava sadrži u sebi oba aspekta rečenice „gledaj me u oči!“ – svaka od njih govori o neprijatnoj istini pred kojom skrećemo pogled i o velikoj ljubavi koja čvrsto vezuje ljude.
Za još informacija, reportaža, pratite naš sajt i društvene mreže Facebook i Instagram!
