Regionalno savetovalište za porodicu radi pri Centru za socijalni rad Užice u okviru projekta Zajedno za naše porodice, prekogranične saradnje Srbije i Crne Gore iz sredstava Evropske unije od 2017. do aprila 2018. godine i nastavalja sa radom i nakon završetka projektnog finansiranja.
– U savetovalištu rade četiri porodična psihoterapeuta i to po dva diplomirana psihologa i socijalna radnika. Psihoterapeuti su završili pored osnovnih studija i četvorogodišnju edukaciju iz sistemske porodične terapije, a poseduju i specijalizovane licence za oblast psihoterapije koje izdaje Komora socijalne zaštite. Regionalno savetovalište radi svakim radnim danom, osim petka, od 17 do 20 časova, paralelno po dva psihoterapeuta u zasebnim kancelarijama. Savetovalište je namenjeno stanovnicima Zlatiborskog okruga a usluge su besplatne. Za 11 meseci rada Savetovališta, registrovane su 174 nove porodice. U skladu sa teorijskom orjentacijom terapeuta akcenat se stavlja na rad sa porodicom ili bračnim parom, a ukupno je 306 klijenata Regionalnog savetovališta,- kaže Radisav Tasić, psihoterapeut i rukovodilac savetovališta Centra za socijalni rad Užice.
Najčešće se savetovališti obraćaju žene oko 64 odsto a ostalo su muškaraci. Deca koja se pojavljuju kao korisnici su članovi porodica i uglavnom dolaze zajedno sa roditeljima. Što se tiče obrazovnog statusa, najčešći korisnici su sa srednjim obrazovanjem, zatim sa visokim, a najmanje je onih koji su završili samo osnovnu školu. Više od 60 odsto korisnika živi u bračnoj ili vanbračnoj zajednici, a više od 50 odsto je u zajednici koja traje do 10 godina. To ukazuje da se problemi u partnerskim odnosima uglavnom javljaju u prvim godinama braka. Korisnici sa bračnim stažom od preko 20 godina ređe se javljaju u savetovalište.
Najveći broj klijenata je sa teritorije grada Užica, a manji iz regiona zbog udaljenosti i troškova putovanja. Više je onih koji su teritorijalno bliže Užicu: Čajetine, Požege, Arilja, Kosijerića, Nove Varoši….
Najveći broj korisnika Savetovalištu se obraća samoinicijativno što je u skladu sa principom dobrovoljnosti kao načelom rada. Većina dolazi zbog postojanja različitih problema koje najčešće podrazumevaju istovremene teškoće u ličnom, partnerskom, roditeljskom ili širem porodičnom funkcionisanju. Najčešće se javljaju zbog problema u partnerskom funkcionisnju oko 27 odsto, zatim zbog porodičnog nasilja oko 16 odsto, kao i zbog unapređenja svoje roditeljske kompetencije kao i porodice sa decom koja imaju poremećaje u ponašanju. Savetovalištu se javljaju i mladi koji planiraju da stupe u brak za predbračno savetovanje kao i pripadnici LGBT populacije i njihove porodice. 
Složenost i vrsta tretmana zavisili su od problema klijenata, njihovih potreba i očekivanja i postojećih resursa Savetovališta. Najčešći izbor je individualno savetovanje i savetodavno usmeravanje porodica. To je česta opcija za one koji ne mogu da motivišu ostale članove porodice da se uključe u bračnu ili porodičnu terapiju pa dolaze individualno, kao i za one čija deca imaju vaspitne i razvoje teškoće. Kroz različite forme individualnog savetodavno – terapijskog rada prošlo je 89 porodica, bračnom terapijom je bilo obuhvaćeno 45 parova, a porodični savetodavno – terapijski rad je bio organiozovan sa 40 porodica. Jedan broj korisnika je prošao istovremeno kroz individualni, partnerski ili porodični terapijski tretman. Inicijatori uključivanja u porodičnu terapiju su najčešće žene. One ostaju do kraja terapije iako ako ima odustajanja drugih članova porodice. Uzroci partnerske disfunkcionalnosti su nepodudarnost osobina ličnosti, različita očekivanja od braka, problemi u komunikaciji, negativan uticaj porodica porekla, vođenje finansija, borba za moć, nedostatak empatije. U odnosu na vrstu problema prilagođavan je sadržaj terapije ako su u pitanju problemi u komunikaciji rad je bio usmeren na promenu komunikacionih obrazaca. Regionalno savetovalište nastavalja sa radom i nakon završetka projektnog finansiranja.
