Na Zadušnice se u crkvama služi Sveta liturgija i parastos na kojem sveštenik vinom preliva žito, a posle službe se ide do grobova pokojnika.
Na groblje bi valjalo odneti vino i žito, a potom upaliti sveće za pokojnike. Ako nije moguće otići do grobova pokojnika, njima se služi pomen u crkvi.
Prema verovanjima, sveće koje upalite za pokojnike su simbol Hristove svetlosti kojom obasjava duše pokojnika.
Miholjske ili Mioljske zadušnice obeležavaju se u subotu pred Miholjdan, praznik je najverovatnije dobio ime po svetom Arhangelu Mihailu, koji se u katoličkoj crkvi slavi 29. septembra po gregorijanskom kalendaru. Naziv, dakle, potiče od imena Mihalj ili Mihovil, kako se kod Mađara, odnosno Hrvata naziva Arhangel Mihailo.
Zadušnice uvek padaju u subotu, kada se organizuju i bogosluženja posvećena upokojenima, jer je Hristos dan uoči Vaskrsenja, koje se uvek slavi u nedelju, proveo u grobu.
Osim Miholjskih ili jesenjih, u kalendaru Srpske pravoslavne crkve postoje još i Duhovske ili letnje, prolećne – u sedmici pre početka Velikog posta i Mitrovske ili zimske.
