Planina Zlatibor svrstana u prvu kategoriju turističkih mesta, ovu informaciju rukovodstva Opštine Čajetina i Turističke organizacije „Zlatibor“ ocenjuju, kao potvrdu da su sva ulaganja u razvoj turističke privrede opštine i Zlatibora opravdana i da su dopirnela da planina bude prepoznata kao vodeći srpski lokalitet.
Ministarstvo turizma i omladine Republike Srbije odlučilo je da, nakon procene obima turističkog prometa u prethodne tri godine i utvrđenog stepena izgrađenosti komunalne, saobraćajne i turističke infrastrukture naseljenog mesta Zlatibor, taj deo opštine Čajetina proglasi turističkim mestom prve kategorije.
Rukovodstva Opštine Čajetina i Turističke organizacije Zlatibor ocenjuju da je ovo još jedna potvrda da su sva ulaganja u razvoj turističke privrede opštine i Zlatibora doprinela da Zlatibor bude prepoznat kao jedan od vodećih turističkih lokaliteta u Srbiji i u regionu, uz činjenicu da je zlatiborska gondola, najduža te vrste na svetu, svetska turistička atrakcija, saopštila je Informativna služba Opštine Čajetina.
Područje turističkog mesta Zlatibor obuhvataju tri celine: Zlatibor centar (u okviru koje se, između ostalih, nalaze podceline Palisad, Kraljeva voda i Tržni centar Zlatibor), Zlatibor naselje (koje obuhvata naselja Golija, Sloboda, Jelena Anžujska, Obudovica i druga) i Zlatibor periferija (naselja Zova, Oko, Karaula, Rujan i dr).
Saglasno Zakonu o turizmu rešenje o razvrstavanju naseljenog mesta Zlatibor u prvu kategoriju turističkih mesta Srbije izdato je sa važnošću od tri godine.
Planina Zlatibor i prvi turisti
Ovde da pomenemo i nekoliko zanimljivih informacija o pečetku razvoj turizma na Zlatiboru kako je zabeleženo na zlatibor.rs.
Naime, „prema jednom porodičnom dokumentu izvesni Hadži Nikola Selak je 1750. godine bio prvi turista, koji je sagradio svoju kolibu u Vodicama. Kasnije, mnoge važne ličnosti su svoj odmor provodile na ovoj prelepoj planini (knez Miloš Obrenović).
Za zvanični početak turizma na Zlatiboru smatra se dolazak kralja Aleksandra Obrenovića na Kulaševac 1893.godine, kada je kraj i dobio svoje novo ime „Kraljeve Vode“.
Početkom ovoga veka tu je bilo samo nekoliko privatnih vila uglavnom imućnijih Užičana, a nakon 1927.godine, otvaranjem autobuske linije Užice – Kraljeva Voda, počelo se sa izgradnjom novih vila, restorana i gostionica sa sobama za izdavanje turistima.
Uporedo sa Kraljevim Vodama razvijao se i Palisad, gde su objekte uglavnom gradili Beograđani. Zanimljiv je podatak, da je 1939. godine 1.960 domaćih i stranih gostiju boravilo na Zlatiboru. Do drugog svetskog rata bilo je sagrađeno 34 turistička objekta za odmor i oporavak.
Prema zvaničnim podacima TO „Zlatibor“ kapacitet turističkih objekata broji 7.500 kategorisanih ležajeva, od čega preko 4.500 u hotelima i odmaralištima i oko 3.000 ležajeva u privatnom smeštaju. Godišnje oko 200.000 posetilaca ostvaruje oko 1.000.000 noćenja na Zlatiboru.
